lantanowiec — m II, DB. lantanowiecwca; lm M. lantanowiecwce, D. lantanowiecwców chem. lantanowce «pierwiastki ziem rzadkich wyodrębnione z III grupy dodatkowej układu okresowego pierwiastków, metale ciężkie barwy srebrzystobiałej» … Słownik języka polskiego
rzadki — rzadkidcy, rzadkidszy 1. «mający nieścisłą, płynną konsystencję, lejący się, ciekły; zawierający dużo wody, niegęsty» Rzadka zupa. Rzadkie ciasto. Rzadki sos. Rzadka glina, zaprawa murarska. Rzadkie błoto. ◊ pot. Rzadka mina «mina wyrażająca… … Słownik języka polskiego
skandowiec — m II, D. skandowiecwca; lm M. skandowiecwce, D. skandowiecwców chem. skandowce «pierwiastki chemiczne należące do III grupy pobocznej układu okresowego; srebrzystobiałe metale, chemicznie aktywne, w przyrodzie występujące w stanie rozproszonym;… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego